`Like a true nature's child
We were born, born to be wild
We can climb so high
I never wanna die`
We were born, born to be wild
We can climb so high
I never wanna die`
Tylko Rodzicielka była w stu procentach pewna co do
prawdziwej płci swojego pierwszego dziecka.
Tak oto przyszła na świat Prosta, która, ze względu na
brutalność Internetu, swoje prawdziwe imię ujawnia tylko nielicznym znajomym z
wirtualnego światka.
W pierwszych latach
swojego życia była ona niezwykle hałaśliwym, rozradowanym, cieszącym się z
każdej drobnostki dzieckiem. Niestety, Wszechświat postanowił, że
dziewczynka szybciej od swoich rówieśników zakończy okres prawdziwego
dzieciństwa, zsyłając na nią parę naprawdę nieprzyjemnych wydarzeń,
które na zawsze zmieniły jej sposób patrzenia na świat i otaczających ją ludzi.
Prosta dzielnie przeszła przez piekielny okres przedszkola i
podstawówki, gdzie nie zaznała żadnych większych przyjaźni mając nadzieję, że
gimnazjum coś zmieni.
Przeliczyła się...
Na dodatek w tym
okresie z jej życia odeszło parę naprawdę bliskich jej osób, które przeniosły
się na inny świat, a swoim odejściem roztrzaskały jej duszę na kawałki,
która do dziś nie jest ostatecznie naprawiona.
Innym problemem
Prostej jest przyszłość, świat dorosłych, w który obecnie już
praktycznie wkroczyła. Nadal nie jest pewna tego, co chce robić, gdzie
mieszkać, związać się z kimś czy zostać stara panną bez dzieci, ze złotą rybką
przy boku.
Tchnięta fascynacją
chemią, którą, dziwnym trafem, załapała w drugiej klasie gimnazjum, zdecydowała
się pójść do I LO na profil biologiczno-chemiczny.
Czy to, jednak, jest jej ostateczna decyzja i właśnie w
tym kierunku chce podążać?
Prosta nie przepada
za większym gronem ludzi, za głośnymi imprezami, piciem do upadłego, papierosów
nienawidzi, nigdy nie ćpała.
Wolny czas lubi spędzać w samotności, ewentualnie z młodszym
przyrodnim rodzeństwem lub paroma bliższymi znajomymi z jej obecnej klasy
licealnej.
Ma trójkę najbliższych Przyjaciół, którzy, od pewnego czasu,
mieszkają we Francji (w Paryżu), gdzie realizują swoje plany. Potwornie za Nimi
tęskni, jednak, jako najlepsza przyjaciółka, dzielnie znosi tę rozłąkę, wspiera
Ich w dążeniu do wyznaczonego celu, a późnymi wieczorami, od czasu do czasu,
wymienia się z Nimi długimi mail`ami.
Siedemnastolatka
kocha muzykę rock`ową – najpierw słuchała jedynie klasycznego rock`a,
ale, po czasie, doszły również inne podgatunki, np. rock gotycki, hard rock,
heavy metal, rock instrumentalny i psychodeliczny, folk rock.
Kocha czytać, zwłaszcza książki o problemach nastolatków,
wojenne, dzieła Mickiewicza, Wisławy Szymborskiej, a także mitologię grecką.
Kolejną jej pasją jest gotowanie, gdy znajduje się w kuchni,
nikt, prócz niej nie ma wstępu do tego pomieszczenia.
Bloga pisze od 11
listopada 2008 roku. Początkowo zaczynała zwykłym opowiadaniem.
Kocha swoich blogowych znajomych, bo, jak na razie,
to, przede wszystkim, przy Nich jest naprawdę sobą.
Nigdy nie była
zakochana, od pewnego czasu chciałaby już spotkać tę Druga Połówkę na
swej drodze, jednocześnie boi się, że odwali jej z miłości, straci swoją
niezależność lub, co gorsza, zostanie
zraniona, czego, chyba nie przeżyje.
Póki co, stara się odnaleźć Prawdziwą Siebie, co w
XXI wieku nie jest wcale takie łatwe.
`Sie ist ein Modell und sie sieht gut aus
Ich nehme sie heut' gerne mit zu mir nach Haus
Sie wirkt so kuehl, and sie kommt niemand 'ran
Doch vor der Kamera da zeigt sie was sie kann`
Ich nehme sie heut' gerne mit zu mir nach Haus
Sie wirkt so kuehl, and sie kommt niemand 'ran
Doch vor der Kamera da zeigt sie was sie kann`
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz